Vrijdag den dertiende
Blijf op de hoogte en volg Harmen
13 Maart 2015 | Frankrijk, Brienne-le-Château
8/3
Rocroi is een echte vesting, in zomerse kledij verlaat ik Place d'Armes. Via eeuwenoude tunneltjes loop ik door de verdedigingswallen de Stad uit. Zo moet Groningen er hebben uitgezien in de tijd van de "dwingers". Hier alles nog in takt en men doet er niets aan om het te verfraaien of te cultiveren, het is er gewoon!
Na 1,5 lopen kopje koffie verdiend, het is tenslotte zondag. Zo denken de uitsluitend mannelijke clientèle in het cafe er ook over met dat verschil dat iedereen in 10.30 uur aan het bier of andere alcoholische versnapering zit en ik aan de koffie. Ik mix goed met het publiek. Waxbroek, opgerolde hemdsmouwen en mijn zware bergschoenen. De heren om mij heen hebben huis en haard verlaten onder het mom van even een boompje kappen. Dat is hier een lokale sport merk ik later onderweg. Iedereen is hier in de weer met kettingzagen en stapels hout. Als ik het cafe verlaat krijg ik van iedereen een hand en "bon Voyage".
In mijn gidsje las ik dat bij een "veldinspectie" in Mei/Juni 2013 bleek dat veel van de routes in Noord Frankrijk slecht begaanbaar waren door water en modder. Ze zouden eens in Maart moeten kijken! Nu dus alternatieve routes via kleine geasfalteerde/verharde weggetjes. Eindelijk uit de shit was mijn hoop. Helaas blijkt de auteur niet zo'n beste scout. Ik schreef al dat ik hem verdacht van het volgen van de route via Google Earth, dit vermoeden wordt versterkt. De aanwijzingen kloppen voor geen meter. Daarbij is het hier net Oost Groningen: beschreven horeca en winkels zijn dichtgetimmerd en Auberges gewoon gesloten of in gebruik als woonhuis.
Het uitbundig en idyllisch beschreven Sormonne is dus dood(s). Dus door naar Signy-l'Abbaye. Het klooster waar dit dorp haar naam aan ontleent is na de revolutie gesloopt dus ik ben op mijn hoede. Maar wat een onthaal. Ik sluit zo aan in de Carnavalsoptocht door de dorpsstraat. Het hoe en wat ontgaat me maar het is leuk om te zien. De ene helft ban het dorp zit aan biertafels vrolijk te drinken en de andere helft loopt rondjes om de kerk in de optocht. Om 7 uur stopt het feest want dan gaat iedereen eten. Om een uur of 10 hoor ik nog één onverlaat dronken lallend door de straat iets door een toeter blèren, hiervoor maakt mijn gastvrouw bij het ontbijt haar excuus. Wat een smet op het verder zo geslaagde feest!
9/3
Ondanks de voorgespiegelde landweggetjes een heerlijke Tour door bos en heuvels. Moeilijk momentje bij een T-splitsing waar flink gekapt was. Ook de markering was niet vergeten door de houthakkers. Op goed geluk rechts, en beetje op richtingsgevoel. Na een 20 minuten kronkelen zonder spoor van markering slaat toch de twijfel toe. Besloten om door te lopen tot een verharde weg en dan te heroriënteren. Éénmaal bij de gehoopte weg een bekend schildje en de huizen van het gehucht waar ik op aankoerste: wat een mazzel :)
Voeten, met name rechts zijn echt pijnlijk. Ook met opstarten dus de tocht van 30 km één pauze gepland en verder doorlopen. Alleen het dorp halverwege is uitgestorven, alle luiken dicht! Water!!! Na 15 minuten stopt er een auto bij een huis: gered! De volgende 3 uur heuvels, akkers en lange wegen, eindeloos. Maar toch is daar Château-Porcien. Na even uitrusten op het pleintje de Gendarme aangesproken met de vraag naar hotel of camping. No, no, no: Le Maire takes care. Ik loop het statige oude gemeentehuis nog niet binnen met mijn rugzak of een struise dame komt op mij af met een briefje met het adres van het Pelgrimshuis en een briefje met de deurcode (gratis). Een kamer in een klein huisje met toilet en douche. In een soort schriftje las ik dat één van mijn voorgangers waarschuwt dat hij zijn sokken heeft gewassen in de zwarte emmer. Schetsjes erbij van doodshoofd met sokken, grappig! Briefje op de muur dat als je wilt eten in de Bar Tabac je dit zsm mag melden, aldus gedaan. Dus nu heerlijk 3/gangenmenu genoten terwijl de lokale bevolking de bar bezoekt. Prima geregeld hier in dit oord. Iedereen even vriendelijk en correct. Geen mens die je niet groet!
10/3
Vandaag een ruk-dag, sorry. Dorp nog niet uit of route afgesloten met hekwerk. Markering doorgestreept duidelijk. Dan maar via kaart kortste route naar Reims, scheelt trouwens 10 km dus nu 2 etappes in 1 dag haalbaar. Alleen grijs weer, nat, rechte weg heuvel op en af :(
In de buurt van Reims wordt verkeer wat heftig. Raast erg hard voorbij en nauwelijks plaats voor voetgangers, als je hier al mag lopen. Dus ca 10 km voor Reims waar het te dol wordt een liftplaats gezocht. Na eindeloos duimen zit ik ineens achterin een bestelwagentje met een Labrador en een emmer water. Geen stoelen of bank maar laadvloer met kranten en zaagsel, hoop dat mijn viervoetige vriend geen boodschapjes heeft verstopt. Het is gewoon een hondenhok op wielen maar ik klaag niet. Vanaf de rand van Reims toch nog uurtje lopen naar Centrum.
Ben ik met list en bedrog toch stukje opgeschoten ;) Morgen rustdag, ga wat overgewicht naar NL sturen, weet nu wat wel en niet noodzakelijk mee moet. En hopelijk iets van een gel-zooltje voor schoenen scoren. Als ik straks leuk restaurantje vind dan is mijn leed weer snel geleden.
Trouwens de kathedraal is echt de moeite waard. Niet als pelgrim maar als "stenen-man" zwaar onder de indruk. En heel eerlijk de zweer s'avonds met kaarsen en orgel maakt het wel een beetje een spirituele ervaring.
11/3
De rustdag in Reims, stad van de Champagne. Omdat de eindstreep nog even een eindje verder ligt dat goddelijke goedje maar even aan mij voorbij laten gaan.
Na het badderen even wat overtollig vel onder mijn voeten weggesneden (jakkes). Rugzak uitgemest en overbodige zaken naar Les Pays Bas gestuurd. Scheelt weer 2,5 kg. Soort gel/steunzooltjes op de kop getikt, met handen en voeten mijn probleem uitgelegd in het schoenenmagazijn. Voelde direct beter maar had dan vandaag ook geen 18 a 20 kg op mijn rug.
Tja, als je niet heel actief bezig bent dan is alleen toch wel alleen. Paar rondjes gelopen. Het bruist hier niet, ja de Champagne misschien wel. Extreem lang de lunch op het terras, met gelukkig zon, gerekt. Nu paar biertjes en vroeg slapen en morgen hopelijk frisse start van: De weg van de Franken of Via Francigena. Tot nu toe de bedevaartroute richting Santiago de Compostela gelopen. Nu dus "linksaf" richting Jura, San Bernardo, Aosto, et cetera!!!
12/3
Vroeg de stad uitgelopen, lichtvoetig en pakketje op mijn rug voelt (nog) prettig. Eerst lang stuk langs mooi kanaal met beroemde sluisjes, dan de wijngaarden van de Champagne met bekende namen. Wat wordt hier al hard gewerkt, met de hand de druivenstokken mooi opbinden én met paard tussen de ranken ploegen: prachtig! Daarom Champagne €€€!!! Over heuvel door bos naar eindpunt dagetappe, verdwaalt en verkeerde dorp: K..!
Doorgelopen en alvast twee dorpen van volgende etappe meegenomen. 35 km op één dag (en iets omgelopen). Dit gaat weer goed. En Ambonnay was schitterend dorp om doorheen te lopen met alleen maar Champagne-huizen! Overnachten in het minder chique Condé-sur-Marne.
13/3
Heel vroeg vertrokken. Zou in de stad wat boodschappen doen voor lunch en avondmaal. Maar de winkels waren nog dicht. Op enig moment liep ik al op het platte land en bleken mijn kansen verkeken. Weer dik uur langs Canal Latéral à la Marne gesjokt. Een geestdodend betonnen pad. Daarna fijn door de heuvels. Titel van deze etappe: "langs uitgestrekte akkers". Met lokkende beschrijving: "u loopt over een oude Romeinse weg, Ancienne Voie Romaine, Romeinse Heerweg, Via Agrippa, et cetera. Praktijk: een kaarsrechte weg, soms pad door inderdaad alleen akkers. Die zijn nu bruin/grijs of grauw, er groeit nog niets. Af en toe een gehucht van maximaal 20 huizen. Geen mens te zien, (rol)luiken dicht, geen winkel, bar, niets!
Lunch is dus water met mueslireep en dat dreigt ook voor avondeten en ontbijt. Om 16 uur heb ik circa 8,5 uur gelopen. Bijna 40 kilometer en weer in een dorp waar zelfs geen data bereik (3G) is. Wilde me even oriënteren via Google of er toch iets van leven is in de nabije omgeving. Want om 16 uur de tent opzetten met als diner een mueslireep is toch een beetje karige beloning voor dat lamlendige gesjouw. Echt het is hier niet mooi en ik word hier niet blij van. Op goed geluk een stukje liften. Na een 1,5 stopt de tweede auto die dan passeert. De oude baas ratelt onverstaanbaar en zet mij af in zijn eigen dorp. Nog desolater dan de plaats die ik achterliet. Na 45 minuten, een meneer die beetje Engels spreekt en mijn situatie begrijpt. Hij rijdt een flink stuk om en zet mij af aan de route NN waar iets meer verkeer is. Na enige tijd een lift van een echtpaar die mij meenemen naar een café langs de weg waar zij koffie gaan drinken. Zij zullen daar voor mij vragen wie mij naar Brienne kan brengen. Een plaats, bekend van Napoleon, waar een hotel, supermarkt, restaurant en andere voorzieningen zijn. In het cafe is het een komen en gaan voor de vrijdagmiddagborrel én Lotto en Toto formulieren. Plaatselijke folklore: een kansje wagen én zeker op Vrijdag de 13e!!! Nu wordt mij een hoop van mijn misère verklaart. Maar voor de Fransen blijkt het een geluksdag en dat slaat op mij over. Er komen namelijk kennissen binnen van mijn nieuwe vrienden en die brengen mij, na de nodige consumpties (je moet hier wel geduld hebben) naar Brienne Le Chateau. Er is vanuit het cafe al een kamer besteld blijkt en Harmen kan zo aan het Menu du Jour! Ik zit gezellig samen met een Belg genaamd IJe. Groningse naam zegt hij, dat zal. IJe trekt 3 weken op de fiets door Frankrijk. Best wel slim die Belg dat scheelt een hoop gesjouw met rugzak en gaat een stuk sneller. Winst van vandaag. Met 50 kilometer kriskras liften ben ik één etappe van een kilometer of 30 opgeschoten. Het is misschien smokkelen maar die Romeinse ruilverkavelingsweg door de Franse polder, ik doe het niet meer. Het moest leuk zijn en dat was het niet. Maar eind goed al goed. Weer veel hulp en betrokkenheid van zomaar onbekende Fransen en een gezellig diner met IJe!
IJe, heeft gisteren op dd gang van zijn hotel geslapen omdat zijn iPhone zijn magneetcard had gedeactiveerd. Geen nachtportier, wel een telefoonnummer voor noodgevallen zag hij de volgende ochtend, blijven Belgen hè!
h.tijssen@mac.com
Rocroi is een echte vesting, in zomerse kledij verlaat ik Place d'Armes. Via eeuwenoude tunneltjes loop ik door de verdedigingswallen de Stad uit. Zo moet Groningen er hebben uitgezien in de tijd van de "dwingers". Hier alles nog in takt en men doet er niets aan om het te verfraaien of te cultiveren, het is er gewoon!
Na 1,5 lopen kopje koffie verdiend, het is tenslotte zondag. Zo denken de uitsluitend mannelijke clientèle in het cafe er ook over met dat verschil dat iedereen in 10.30 uur aan het bier of andere alcoholische versnapering zit en ik aan de koffie. Ik mix goed met het publiek. Waxbroek, opgerolde hemdsmouwen en mijn zware bergschoenen. De heren om mij heen hebben huis en haard verlaten onder het mom van even een boompje kappen. Dat is hier een lokale sport merk ik later onderweg. Iedereen is hier in de weer met kettingzagen en stapels hout. Als ik het cafe verlaat krijg ik van iedereen een hand en "bon Voyage".
In mijn gidsje las ik dat bij een "veldinspectie" in Mei/Juni 2013 bleek dat veel van de routes in Noord Frankrijk slecht begaanbaar waren door water en modder. Ze zouden eens in Maart moeten kijken! Nu dus alternatieve routes via kleine geasfalteerde/verharde weggetjes. Eindelijk uit de shit was mijn hoop. Helaas blijkt de auteur niet zo'n beste scout. Ik schreef al dat ik hem verdacht van het volgen van de route via Google Earth, dit vermoeden wordt versterkt. De aanwijzingen kloppen voor geen meter. Daarbij is het hier net Oost Groningen: beschreven horeca en winkels zijn dichtgetimmerd en Auberges gewoon gesloten of in gebruik als woonhuis.
Het uitbundig en idyllisch beschreven Sormonne is dus dood(s). Dus door naar Signy-l'Abbaye. Het klooster waar dit dorp haar naam aan ontleent is na de revolutie gesloopt dus ik ben op mijn hoede. Maar wat een onthaal. Ik sluit zo aan in de Carnavalsoptocht door de dorpsstraat. Het hoe en wat ontgaat me maar het is leuk om te zien. De ene helft ban het dorp zit aan biertafels vrolijk te drinken en de andere helft loopt rondjes om de kerk in de optocht. Om 7 uur stopt het feest want dan gaat iedereen eten. Om een uur of 10 hoor ik nog één onverlaat dronken lallend door de straat iets door een toeter blèren, hiervoor maakt mijn gastvrouw bij het ontbijt haar excuus. Wat een smet op het verder zo geslaagde feest!
9/3
Ondanks de voorgespiegelde landweggetjes een heerlijke Tour door bos en heuvels. Moeilijk momentje bij een T-splitsing waar flink gekapt was. Ook de markering was niet vergeten door de houthakkers. Op goed geluk rechts, en beetje op richtingsgevoel. Na een 20 minuten kronkelen zonder spoor van markering slaat toch de twijfel toe. Besloten om door te lopen tot een verharde weg en dan te heroriënteren. Éénmaal bij de gehoopte weg een bekend schildje en de huizen van het gehucht waar ik op aankoerste: wat een mazzel :)
Voeten, met name rechts zijn echt pijnlijk. Ook met opstarten dus de tocht van 30 km één pauze gepland en verder doorlopen. Alleen het dorp halverwege is uitgestorven, alle luiken dicht! Water!!! Na 15 minuten stopt er een auto bij een huis: gered! De volgende 3 uur heuvels, akkers en lange wegen, eindeloos. Maar toch is daar Château-Porcien. Na even uitrusten op het pleintje de Gendarme aangesproken met de vraag naar hotel of camping. No, no, no: Le Maire takes care. Ik loop het statige oude gemeentehuis nog niet binnen met mijn rugzak of een struise dame komt op mij af met een briefje met het adres van het Pelgrimshuis en een briefje met de deurcode (gratis). Een kamer in een klein huisje met toilet en douche. In een soort schriftje las ik dat één van mijn voorgangers waarschuwt dat hij zijn sokken heeft gewassen in de zwarte emmer. Schetsjes erbij van doodshoofd met sokken, grappig! Briefje op de muur dat als je wilt eten in de Bar Tabac je dit zsm mag melden, aldus gedaan. Dus nu heerlijk 3/gangenmenu genoten terwijl de lokale bevolking de bar bezoekt. Prima geregeld hier in dit oord. Iedereen even vriendelijk en correct. Geen mens die je niet groet!
10/3
Vandaag een ruk-dag, sorry. Dorp nog niet uit of route afgesloten met hekwerk. Markering doorgestreept duidelijk. Dan maar via kaart kortste route naar Reims, scheelt trouwens 10 km dus nu 2 etappes in 1 dag haalbaar. Alleen grijs weer, nat, rechte weg heuvel op en af :(
In de buurt van Reims wordt verkeer wat heftig. Raast erg hard voorbij en nauwelijks plaats voor voetgangers, als je hier al mag lopen. Dus ca 10 km voor Reims waar het te dol wordt een liftplaats gezocht. Na eindeloos duimen zit ik ineens achterin een bestelwagentje met een Labrador en een emmer water. Geen stoelen of bank maar laadvloer met kranten en zaagsel, hoop dat mijn viervoetige vriend geen boodschapjes heeft verstopt. Het is gewoon een hondenhok op wielen maar ik klaag niet. Vanaf de rand van Reims toch nog uurtje lopen naar Centrum.
Ben ik met list en bedrog toch stukje opgeschoten ;) Morgen rustdag, ga wat overgewicht naar NL sturen, weet nu wat wel en niet noodzakelijk mee moet. En hopelijk iets van een gel-zooltje voor schoenen scoren. Als ik straks leuk restaurantje vind dan is mijn leed weer snel geleden.
Trouwens de kathedraal is echt de moeite waard. Niet als pelgrim maar als "stenen-man" zwaar onder de indruk. En heel eerlijk de zweer s'avonds met kaarsen en orgel maakt het wel een beetje een spirituele ervaring.
11/3
De rustdag in Reims, stad van de Champagne. Omdat de eindstreep nog even een eindje verder ligt dat goddelijke goedje maar even aan mij voorbij laten gaan.
Na het badderen even wat overtollig vel onder mijn voeten weggesneden (jakkes). Rugzak uitgemest en overbodige zaken naar Les Pays Bas gestuurd. Scheelt weer 2,5 kg. Soort gel/steunzooltjes op de kop getikt, met handen en voeten mijn probleem uitgelegd in het schoenenmagazijn. Voelde direct beter maar had dan vandaag ook geen 18 a 20 kg op mijn rug.
Tja, als je niet heel actief bezig bent dan is alleen toch wel alleen. Paar rondjes gelopen. Het bruist hier niet, ja de Champagne misschien wel. Extreem lang de lunch op het terras, met gelukkig zon, gerekt. Nu paar biertjes en vroeg slapen en morgen hopelijk frisse start van: De weg van de Franken of Via Francigena. Tot nu toe de bedevaartroute richting Santiago de Compostela gelopen. Nu dus "linksaf" richting Jura, San Bernardo, Aosto, et cetera!!!
12/3
Vroeg de stad uitgelopen, lichtvoetig en pakketje op mijn rug voelt (nog) prettig. Eerst lang stuk langs mooi kanaal met beroemde sluisjes, dan de wijngaarden van de Champagne met bekende namen. Wat wordt hier al hard gewerkt, met de hand de druivenstokken mooi opbinden én met paard tussen de ranken ploegen: prachtig! Daarom Champagne €€€!!! Over heuvel door bos naar eindpunt dagetappe, verdwaalt en verkeerde dorp: K..!
Doorgelopen en alvast twee dorpen van volgende etappe meegenomen. 35 km op één dag (en iets omgelopen). Dit gaat weer goed. En Ambonnay was schitterend dorp om doorheen te lopen met alleen maar Champagne-huizen! Overnachten in het minder chique Condé-sur-Marne.
13/3
Heel vroeg vertrokken. Zou in de stad wat boodschappen doen voor lunch en avondmaal. Maar de winkels waren nog dicht. Op enig moment liep ik al op het platte land en bleken mijn kansen verkeken. Weer dik uur langs Canal Latéral à la Marne gesjokt. Een geestdodend betonnen pad. Daarna fijn door de heuvels. Titel van deze etappe: "langs uitgestrekte akkers". Met lokkende beschrijving: "u loopt over een oude Romeinse weg, Ancienne Voie Romaine, Romeinse Heerweg, Via Agrippa, et cetera. Praktijk: een kaarsrechte weg, soms pad door inderdaad alleen akkers. Die zijn nu bruin/grijs of grauw, er groeit nog niets. Af en toe een gehucht van maximaal 20 huizen. Geen mens te zien, (rol)luiken dicht, geen winkel, bar, niets!
Lunch is dus water met mueslireep en dat dreigt ook voor avondeten en ontbijt. Om 16 uur heb ik circa 8,5 uur gelopen. Bijna 40 kilometer en weer in een dorp waar zelfs geen data bereik (3G) is. Wilde me even oriënteren via Google of er toch iets van leven is in de nabije omgeving. Want om 16 uur de tent opzetten met als diner een mueslireep is toch een beetje karige beloning voor dat lamlendige gesjouw. Echt het is hier niet mooi en ik word hier niet blij van. Op goed geluk een stukje liften. Na een 1,5 stopt de tweede auto die dan passeert. De oude baas ratelt onverstaanbaar en zet mij af in zijn eigen dorp. Nog desolater dan de plaats die ik achterliet. Na 45 minuten, een meneer die beetje Engels spreekt en mijn situatie begrijpt. Hij rijdt een flink stuk om en zet mij af aan de route NN waar iets meer verkeer is. Na enige tijd een lift van een echtpaar die mij meenemen naar een café langs de weg waar zij koffie gaan drinken. Zij zullen daar voor mij vragen wie mij naar Brienne kan brengen. Een plaats, bekend van Napoleon, waar een hotel, supermarkt, restaurant en andere voorzieningen zijn. In het cafe is het een komen en gaan voor de vrijdagmiddagborrel én Lotto en Toto formulieren. Plaatselijke folklore: een kansje wagen én zeker op Vrijdag de 13e!!! Nu wordt mij een hoop van mijn misère verklaart. Maar voor de Fransen blijkt het een geluksdag en dat slaat op mij over. Er komen namelijk kennissen binnen van mijn nieuwe vrienden en die brengen mij, na de nodige consumpties (je moet hier wel geduld hebben) naar Brienne Le Chateau. Er is vanuit het cafe al een kamer besteld blijkt en Harmen kan zo aan het Menu du Jour! Ik zit gezellig samen met een Belg genaamd IJe. Groningse naam zegt hij, dat zal. IJe trekt 3 weken op de fiets door Frankrijk. Best wel slim die Belg dat scheelt een hoop gesjouw met rugzak en gaat een stuk sneller. Winst van vandaag. Met 50 kilometer kriskras liften ben ik één etappe van een kilometer of 30 opgeschoten. Het is misschien smokkelen maar die Romeinse ruilverkavelingsweg door de Franse polder, ik doe het niet meer. Het moest leuk zijn en dat was het niet. Maar eind goed al goed. Weer veel hulp en betrokkenheid van zomaar onbekende Fransen en een gezellig diner met IJe!
IJe, heeft gisteren op dd gang van zijn hotel geslapen omdat zijn iPhone zijn magneetcard had gedeactiveerd. Geen nachtportier, wel een telefoonnummer voor noodgevallen zag hij de volgende ochtend, blijven Belgen hè!
h.tijssen@mac.com
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
