De voorbereiding II Verdacht
Blijf op de hoogte en volg Harmen
06 Februari 2015 | Nederland, Groningen
Dat geeft je toch te denken? Het enthousiasme waarmee een ieder mij het land uit wil hebben. Toen ik mijn wilde plan wereldkundig maakte had ik verwacht dat familie en vrienden toch ook wel een beetje tegengas zouden geven, zoiets als bezorgdheid uiten en mogelijk zelfs een beetje blijken van droevenis tonen voor het naderende gemis van mijn persoon. Nu wel, integendeel: enthousiasme alom. En verdacht veel support: moeders sponsort de tent, zussen komen aandragen met kampeeruitrusting, vrienden met GPS en andere onmisbaarheden.
Kortom: de weg terug is afgesneden.
Niet te veel voorbereiden! Maar toch maar even de tent opzetten om te controleren of alles compleet geleverd is. En het pakketje is zo mini, pas ik daar wel in? De haringen maar even niet in de houten vloer gejast van mijn woonverblijf. Als ik terug ben wil ik die tent mogelijkerwijs snel vergeten en een versplinterde vloer zal de wonden dan niet helpen helen. Wel, de tent zit (ligt) als een jas, veel ruimer is hij ook niet. Dat met die haringen dat is iets voor onderweg, lijkt me een makkie.
De schoenen is een ander verhaal. Ze voelen allemaal even lomp en zwaar dus de kleur was doorslaggevend bij de aanschaf. Je bent ijdel of je bent het niet (wel, wel, wel). Traditie om zo nu en dan met vriend Sietze even een paar uur te wandelen, dat was een mooie gelegenheid om te testen. Onderweg stiekem naar beneden gekeken of ik links en rechts per ongeluk had verwisseld. Maar nee, kennelijk hoort het gewoon te knellen en te schuren. Gelukkig nog 2.000 km voor de boeg om ze goed in te lopen.
Kortom: de weg terug is afgesneden.
Niet te veel voorbereiden! Maar toch maar even de tent opzetten om te controleren of alles compleet geleverd is. En het pakketje is zo mini, pas ik daar wel in? De haringen maar even niet in de houten vloer gejast van mijn woonverblijf. Als ik terug ben wil ik die tent mogelijkerwijs snel vergeten en een versplinterde vloer zal de wonden dan niet helpen helen. Wel, de tent zit (ligt) als een jas, veel ruimer is hij ook niet. Dat met die haringen dat is iets voor onderweg, lijkt me een makkie.
De schoenen is een ander verhaal. Ze voelen allemaal even lomp en zwaar dus de kleur was doorslaggevend bij de aanschaf. Je bent ijdel of je bent het niet (wel, wel, wel). Traditie om zo nu en dan met vriend Sietze even een paar uur te wandelen, dat was een mooie gelegenheid om te testen. Onderweg stiekem naar beneden gekeken of ik links en rechts per ongeluk had verwisseld. Maar nee, kennelijk hoort het gewoon te knellen en te schuren. Gelukkig nog 2.000 km voor de boeg om ze goed in te lopen.
-
06 Februari 2015 - 17:23
Berdine:
Wel, wel een echte blog! Ja eigenlijk wel verdrietig dat we je zo graag weg willen hebben. Maar ik realiseer me nu pas dat ik je dan ook 2 maanden niet zie! Maar het lijkt me zo spannend, zo in je eentje op pad.
Ik doe dat ook wel maar dan in mijn gerieflijk campertje, maar toch alleen is toch anders dan met twee, of 3 of 4.
Alleen is het toch elke dag een spannend avontuur, wat komt er op je pad? Je praat met mensen die je anders voorbij loopt, je ziet dingen waar je anders geen tijd voor neemt omdat je bang bent dat die ander het niet interesseert etc. En zo maak je je eigen privé reis. Omdat ik daar zo van kan genieten gun ik jou ook die ervaring. Vandaar mijn aanmoediging om hert te gaan doen.
Enfin we hebben nog een paar weken, dus nog maar vaak elkaar ontmoeten om iets gezelligs af te spreken.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
